Towarzystwa funduszy inwestycyjnych mają w swojej ofercie fundusze o różnych strategiach inwestycyjnych – inwestują w bony skarbowe, obligacje skarbu państwa, obligacje korporacyjne, akcje spółek krajowych lub zagranicznych. Jedną z ważniejszych zasad na rynku kapitałowym jest zmniejszanie ryzyka inwestycyjnego poprzez dywersyfikację portfela. Ta zasada dotyczy także funduszy – dywersyfikację można stosować samodzielnie, inwestując w różne rodzaje funduszy, ale to wymaga otwarcia kilku rejestrów (w poszczególnych funduszach) i oddzielnych wpłat na każdy rejestr.
Dlatego wiele TFI przygotowało rozwiązania, które wyręczają nas w tym zadaniu – są to tzw. produkty alokowane, zwane często portfelami funduszy. Dzięki temu możemy inwestować w więcej niż jeden fundusz w ramach jednego rejestru. Dokonujemy jednego nabycia, a kwota wpłaty jest dzielona między poszczególne fundusze w produkcie zgodnie z ustalonym podziałem, np. 15% w fundusz akcyjny, 35% w fundusz obligacyjny, 40% w fundusz pieniężny. Nie możemy natomiast dokonywać wpłat na poszczególne fundusze, czyli subrejestry.
Część produktów może mieć alokację ustaloną na sztywno, inne pozwalają na jej samodzielne określanie przez uczestnika – np. wybór minimum 5 spośród 10 funduszy, a każdy z funduszy może mieć udział w portfelu między 5% a 50%. Jeśli zasady produktu na to pozwalają, alokację wpłat możemy zmieniać– trzeba wtedy złożyć zlecenie zmiany podziału wpłat. Należy zwrócić uwagę na fakt, że w tym wypadku często występuje ograniczenie i zmian można dokonywać tylko raz w roku.
Składniki portfela naturalnie zmieniają swój udział w trakcie inwestycji. Jeśli fundusz akcyjny rośnie szybciej niż obligacyjny, jego udział w całości aktywów będzie się stopniowo zwiększał, np.:
• Wpłaciliśmy 1000 zł na produkt z alokacją po 50% w 2 fundusze
• 500 zł zostało zainwestowane w fundusz akcyjny, 500 w obligacyjny
• Po roku stosunek aktywów wynosi 800:600 na rzecz funduszu akcyjnego, co oznacza że jego udział wzrósł do 57%
Niektóre produkty przewidują przywracanie wyjściowej alokacji, czyli w powyższym przypadku przeniesienie nadwyżki 7% z funduszu akcyjnego na fundusz obligacyjny. Może to być dokonywane np. raz do roku. Większość produktów pozwala na samodzielną zmianę alokacji poprzez zlecenie zmiany podziału środków. Możemy np. wybrać podział 30:70. Środki są przenoszone między poszczególnymi funduszami (technicznie - subrejestrami) na tej samej zasadzie jak przy konwersji/przeniesieniu.
Należy przy tym pamiętać, że nie zawsze zmiana podziału środków wiąże się ze zmianą podziału wpłat. Możemy w pewnym momencie przenieść środki z funduszu akcyjnego na obligacyjny, ale wpłaty nadal będą alokowane zgodnie z pierwotną definicją, czyli po 50%. Pozwala to na większą swobodę w zarządzaniu aktywami.
Produkty alokowane w subfundusze jednego funduszu parasolowego mają jeszcze jedną zaletę - korzyść podatkową. W momencie odkupienia z takiego rejestru zyski osiągnięte na jednym z subfunduszy mogą być skompensowane ze stratami z innego subfunduszu.
Alokacja w różne fundusze stosowana jest przede wszystkim w produktach mających na celu systematyczne oszczędzanie, w tym IKE i IKZE.
Komentarz dla Forsal.pl