Outsourcing kadr IT w pigułce
Rosnąca presja na redukcję kosztów i potrzeba elastyczności w zarządzaniu projektami IT sprawia, że outsourcingu kadr IT staje się coraz bardziej popularnym rozwiązaniem. Warto zapoznać się z najważniejszymi pojęciami z tego zakresu by móc lepiej wykorzystać możliwości tego rozwiązania.
Body leasing pozwala czasowo powiększyć grono specjalistów o dodatkowe kompetencje konkretnych ekspertów. Konsultanci zazwyczaj nie są zatrudniani bezpośrednio w strukturach firmy klienta, przez co zyskuje on korzyści jakościowe i biznesowe w projekcie wykorzystując wiedzę i kompetencje ekspertów. Ich wiedza i doświadczenie są dostępne w razie potrzeby w systemie 24/7/365. Body leasing w odniesieniu do ekspertów bywa nazywany outsourcingiem kompetencji.
Team leasing to outsourcing kadr odnoszący się do całego zespołu, którego zleceniobiorca potrzebuje, by sprawnie zrealizować określone zadania. Team leasing, podobnie jak body leasing, oszczędza czas zleceniodawcy: zwalnia go ze żmudnych procesów rekrutacyjnych lub poszukiwania bezpośredniego. Kolejna oszczędność to brak kosztów związanych z wdrażaniem i szkoleniem pracowników. W modelu tym łatwiej jest również uniknąć ryzyk związanych z formowaniem od zera sprawnie współpracującego zespołu.
Outsourcing IT – pojęcie o bardzo szerokim, a nawet poszerzającym się zakresie. Dotyczyć może zarówno outsourcingu kadr jak i elementów infrastruktury informatycznej. W kontekście outsourcingu kadr może odnosić się zarówno do osób o stosunkowo często spotykanych umiejętnościach, które zajmują się np. konserwacją sprzętu IT lub obsługą infolinii, jak i osób o bardzo unikalnych talentach (outsourcing kompetencji).
Dostawca - wyspecjalizowana firma, która świadczy usługi outsourcingu, pośrednicząc w kontaktach z kontraktorami.
Modele współpracy - w obszarze outsourcingu kadr występuje kilka modeli współpracy. Dwa podstawowe i najczęściej stosowane to time & material i fixed price.
Time & material jest modelem, w którym nie definiuje się zazwyczaj ostatecznego kształtu rozwiązań IT. Stosuje się go w projektach, w których trudno jest w początkowej fazie projektu zdefiniować zakres i harmonogram. Polega na rozliczaniu się na zasadzie przepracowanych godzin, tzw. rozliczenia godzinowego: ile godzin wypracuje konsultant, za tyle zapłaci klient. Model ten jest często wybierany przy rozwoju aplikacji i utrzymaniu systemów oraz w długoterminowych projektach. Pozwala na większa kontrolę jakości świadczonych usług.
Fixed price to model, w którym cena określana jest na początku projektu, po przeanalizowaniu i zebraniu wstępnych wymagań. Klient minimalizuje w tym przypadku ryzyko związane z oszacowaniem projektu, zapewnieniem infrastruktury czy zasobów. Przechodzi to na stronę dostawcy. Ważną przesłanką przemawiającą za współpracą w modelu fixed price jest możliwość wykorzystania eksperckich kompetencji firmy dostawczej w konkretnym obszarze. Klientowi trudniej jest niestety zmienić wymagania w trakcie trwania projektu. Najlepiej więc stosować ten model, gdy klient dobrze poznał dostawcę podczas współpracy przy wcześniejszych, wspólnie wykonywanych projektach.
Marta Barcicka
Kierownik Zespołu Zarządzania Personelem i HR w PKO BP Finat